12.3.14

Poeversos para niños: blog de poesia infantil

L'arruga és bella en els nostres avis -il. Dianne Dengel-

Pura María García està editant un blog de poesia per a xiquets i xiquetes que us encantarà: Poeversos para niños. Poc a poc va pujant poemes seus dels que podem anar gaudint de la seua lectura. Li donem la benvinguda a aquest nou blog, que aprofitem per a recomanar-vos.

!Y un pimiento!
(Pura María García)

La arruga es bella,
dicen los que no la tienen.
¡Y un pimiento!
¡Un pimiento MORRÓN!
(que suena a pimiento importante)

¿Cómo va a ser bello
que te aparezca una arruga,
de repente,
sin haberte mandado un whatsapp
o un ese-eme-ese
y se te coloque
donde tú hubieses querido
tener una peca,
un lunarcito
o, para poco pedir,
una mueca de risa?

De bella, nada.
Nada de nada.
La arruga no es bella.
¡Es una lata!

Ahora bien, si me dices
que es cosa natural,
que tengo que aguantarme,
que la arruga viene
más temprano que tarde…
entonces sí me callo
(pero sigo pensando
que la arruga no es bella,
es un latazo).

Ahora bien, si me dices
que a todos los niños no-ñoños
les gustan las caras arrugadas,
porque son caras de amor,
como las de la abuela o el abuelo,
entonces, sí me callo
y me miro en el espejo,
deseando que una de ellas
decida vivir en mis labios.

Magia i poesia -il. María Paula Filippelli)

Soy maga
(Pura María García)

Soy maga sin magia
y sin carrera,
no como Harry Potter
¡Yo no tengo escuela!
Soy maga de nacimiento,
de esas que en la cuna
reciben por correo
un kit de magia
(por supuesto sin caldero)
No tengo sombrero
con estrellas ni lunas,
ni tampoco chistera…
Y claro, sin adornos,
ni un solo conejo
deja por mí su madriguera.

Soy maga de delantal,
de azúcar y de harina,
de mermelada y pan,
chocolate y mandarina.

En el castillo blanco
que hay junto al salón
(en realidad es un castillo
de mentiras)
hago mis hechizos con cuidado,
mientras leo en el libro de magia,
una a una, mis secretas recetas:
Coco travieso
con almendras tímidas…
Arroz con flotador
de chocolate
sobre un mar de leche
y de canela…
Orejones de melocotón
sobre dulce de bombón…
(¡Qué horror! ¡Pobre fruta!
¡Por tener orejas grandes,
el limón y la banana
le hacen burla!)
Antes de empezar la magia,
me pongo en la nariz
las gafas-mágicas-de maga
para no confundirme
y ponerme como una loca
a batir huevos con cáscara
o creer que la magareceta
dice que hay que echar
harina de paraguas y una servilleta
(Yo, sin las gafas mágicas
leo “maracas” donde dice “galleta”)
En un bol (que no bolo)
sobre la mesa,
voy poniendo, poco a poco
lo que pide la receta.
Cuando ya no cabe
ni una pizca de aire,
el batidor se mueve
para que todo baile
El horno está listo,
caliente, esperando…
¡Magia Potagia!
¡Pastel, mus i flan!
La masa que crece
sabrosa será…
¡Es para tu boca!
¡Ven y pruébala!